مشاوره و آموزش نگهداری و تعمیرات در پیاده سازی PMworks

مقالات مشاوره و آموزش نگهداری و تعمیرات – پیاده سازی نرم افزار CMMS – نکات کاربردی برای اجرای مدیریت سیستم نت – نحوه جمع آوری داده های تجهیزات

دانلود کتاب نگهداری و تعمیرات استراتژی های حذف خرابی های اضطراری EM Zero

دانلود کتاب نگهداری و تعمیرات Zero Breakdown Strategies نوشته تری وایرمن به صورت رایگان از سمت شرکت مشاوران تدبیرپرداز آویژه تقدیم دوستان فعال در حوزه مدیریت نگهداری و تعمیرات می گردد. تری وایرمن Terry Wireman یکی از فعالین حوزه نگهداری و تعمیرات در سطح جهان است که کتاب هایش نسبت به دیگر کتاب های این حوزه کاربردی تر و اجرایی تر است. این کتاب تمرکز بر حذف تعمیرات اضطراری Zero Emergency دارد. در نرم افزار نگهداری و تعمیرات PMworks نیز دو هدف عمده حذف خرابی های اضطراری یا تعمیرات اضطراری و کاهش هزینه تعمیرات با ایده گرفتن از این کتاب برای استانداردسازی فعالیت های تعمیراتی و نگهداری تجهیزات مدنظر بوده است.

آیا خرابی صفر در کارخانه یا تأسیسات شما واقعاً قابل دستیابی است؟ آیا داشتن خرابی صفر ممکن یا حتی مطلوب است؟ اگر از دید کیفیت نگاه کنیم هدف رسیدن به عیوب صفراست و از آنجا که بیشتر سازمان‌ها هیچ‌گاه به این هدف نمی‌رسند، خیلی از آنها استراتژی­ها و روش‌هایی را برای نزدیک شدن به این هدف توسعه می‌دهند. درواقع مفاهیم کیفیت شش سیگما هدف برنامه کیفی خیلی از سازمان‌ها می‌باشند.

اگر نگهداشت را باکیفیت مقایسه کنیم، تمرکز کیفیت روی تولید یک محصول کامل است، ولی نگهداشت روی فراهم کردن تجهیزات قابل اطمینانی تمرکز می‌کند که توانایی تولید محصول کامل را داشته باشند. بنابراین اگر عیوب صفر هدف کیفیت است، آیا نباید خرابی صفر هدف نگهداشت باشد؟ در واقعیت، بیشتر سازمان‌ها هرگز به خرابی صفر نمی­رسند، پس آیا قابلیت اطمینان شش سیگما قابل دستیابی است؟ چه زمانی هزینه قابلیت اطمینان تجهیز یا دارایی از مزایای آن بیشتر خواهد بود؟ درواقع رسیدن به خرابی صفر چگونه تجربه‌ای خواهد بود؟

تنها زمانی می‌توان به این پرسش‌ها پاسخ داد که تعریف شفافی از خرابی‌ها، هدف کسب‌وکار تجهیز یا دارایی و تعیین مراحل لازم برای رسیدن به خرابی‌های صفر ارائه شده باشد.

بخشی کوتاه از کتاب استراتژی های حذف خرابی های اضطراری را مطالعه کردید. (برای دانلود کتاب به فرم انتهای صفحه مراجعه شود)

تصویر کتاب نگهداری و تعمیرات Zero Breakdown Strategies

Zero Breakdown Strategies Terry Wireman Book
دانلود کتاب نگهداری و تعمیرات استراتژی های حذف خرابی های اضطراری EM Zero

تلفات عمده تجهیز

در واقعیت شش تلفات عمده وجود دارند که روی بهره‌برداری از تجهیز تأثیر می‌گذارند. این تلفات عبارت‌اند از:

  1. خرابی‌ها
  2. تنظیمات
  3. بیکاری و وقفه‌های کوتاه
  4. تلفات در اثر کاهش سرعت یا ظرفیت
  5. عیوب کیفی و دوباره‌کاری
  6. تلفات راه‌اندازی و تعطیلی

هنگام بررسی دقیق‌تر تلفات متوجه می‌شویم که بعضی از تجهیزات تولیدی در هنگام چرخه‌های راه‌اندازی و تعطیلی دچار تلفات تولیدی یا کیفی می‌شوند. این تلفات به عنوان تلفات راه‌اندازی و تعطیلی شناخته می‌شوند.

     تلفات کیفی به دلایل گوناگونی اتفاق می‌افتند. این تلفات می‌توانند به دلیل مشکلات در تجهیز، مشکلات عملیاتی یا حتی مشکل در مواد خام ایجاد شوند.

     تلفات در اثر کاهش سرعت یا ظرفیت به این دلیل رخ می‌دهند که تجهیز در سطوح طراحی خود کار نمی­کند. این تلفات می‌توانند در اثر تجهیز فرسوده، مسایل مواد خام یا حتی خطاهای عملیاتی به وجود بیایند.

     تلفات در اثر بیکاری و وقفه‌های کوتاه به دلیل مشکلات کوچک ایجاد شده در تجهیز اتفاق می‌افتد. این تأخیرها عموماً کمتر از پنج دقیقه طول می‌کشند، ولی بارها اتفاق می‌افتند.

     تنظیمات، یا تعویض محصول و فرآیند، هنگام تغییر تجهیز برای تولید محصولات متفاوت یا محصولات ترکیبی مختلف اتفاق می‌افتند. هر زمان غیرضروری که برای این فعالیت‌ها صرف می‌شود تلفات محسوب می‌شود.

     خرابی‌ها، البته نیازی به تعریف ندارند، هرچند که در مقایسه با بقیه تلفات بهتر می‌توان آنها را کنترل نمود.

فرهنگ لغات خرابی را به این شکل تعریف می‌کند: “موفق نشدن به انجام کاری یا ادامه دادن آن“. اگر این تعریف روی تجهیز یا دارایی‌ها اعمال شود، هر زمانی که تجهیز یا دارایی در زمان نیاز نتواند در ظرفیت طراحی شده یا با کیفیت مطلوب کار کند، دچار خرابی شده است.

انواع خرابی‌

بر اساس این تعریف، همه تلفات تعریف شده در قسمت پیشین خرابی هستند. یعنی دو نوع خرابی وجود دارد: از دست رفتن عملکرد یا کاهش عملکرد. خرابی‌های مربوط به از دست رفتن عملکرد هنگامی اتفاق می‌افتند که کارکرد تجهیز کاملاً متوقف شود. این نوعی از خرابی است که بیشتر افراد با آن آشنا هستند. هرچند، تنظیمات هم کارکرد تجهیز را متوقف می‌کند. بیکاری و وقفه‌های کوتاه هم کارکرد کلی تجهیز را، حتی برای یک دوره زمانی خیلی کوتاه، متوقف می‌کنند. بنابراین هر تلفاتی که در زمان توقف کارکرد تجهیز رخ می‌دهد می‌تواند به عنوان یک خرابی به دلیل از دست رفتن عملکرد محسوب شود.

نوع دوم خرابی، کاهش عملکرد، مربوط به زمانی است که تلفات بازدهی (کاهش بازدهی) اتفاق می‌افتد. در این حالت تجهیز می‌تواند در حال کار باشد، ولی به مشخصات طراحی نمی‌رسد. به عنوان مثالی از این نوع خرابی می‌توان خودرویی را در نظر گرفت که در منطقه‌ای با محدوده سرعت ۶۰ مایل بر ساعت تنها می‌تواند به سرعت mph30 برسد. در کارخانه‌ها یا تأسیسات، تلفات کاهش عملکرد تا حدی روی بهره‌برداری از تجهیز تأثیر می‌گذارند که در این حالت ممکن است نیاز باشد از دستگاه‌های ذخیره یا اضافی استفاده شود.

از میان شش اتلاف بزرگ، بیکاری و وقفه‌های کوتاه باعث ایجاد خرابی‌های کاهش عملکرد می‌شوند. تلفات حاصل از کاهش سرعت یا ظرفیت هم، از آنجا که بازدهی را کاهش می‌دهند، باعث ایجاد خرابی‌های کاهش عملکرد می‌شوند. از آنجا که مشکلات کیفی، عیوب و دوباره‌کاری‌ها باعث کاهش بازدهی می‌شوند، به عنوان خرابی‌های کاهش عملکرد در نظر گرفته می‌شوند. تلفات راه‌اندازی و کاهش محصول هم باعث کاهش بازدهی می‌شوند و به عنوان خرابی‌های کاهش عملکرد در نظر گرفته می‌شوند.

بیشتر سازمان‌ها روی خرابی‌های از دست رفتن عملکرد تمرکز می‌کنند، چرا که تشخیص کار نکردن تجهیز نسبتاً ساده است. با این حال همان سازمان‌ها به رفع خرابی‌های کاهش عملکرد کمتر توجه کرده یا حتی آن‌ها را نادیده می‌گیرند. مطالعات جدید نشان داده است که تلفات کاهش عملکرد بیشترین سهم را در تلفات کلی تجهیز دارند.

در این کتاب، هر دوی خرابی‌های از دست رفتن عملکرد و کاهش عملکرد مورد بررسی قرار می‌گیرند. هر دو نوع این خرابی‌ها در اثر مسایل سازمانی یا فنی ایجاد می‌شوند. روش‌های حذف این تلفات هم در ادامه توضیح داده خواهد شد.

استراتژی‌های خرابی صفر

استراتژی‌های خرابی صفر را می‌توان در پنج فعالیت دسته‌بندی نمود، که عبارت‌اند از:

  • حفظ شرایط پایه‌ای
  • حفظ استاندارهای عملیاتی
  • به حال اول برگرداندن یا جلوگیری از استهلاک
  • بهبود یا حذف ضعف‌های طراحی
  • جلوگیری از خطاهای انسانی

این فعالیت‌ها به صورت کامل در بخش ۲ این کتاب بررسی خواهند شد.

بدون توجه به نوع استراتژی خرابی صفر مورد استفاده، کلید استفاده مؤثر از استراتژی‌های خرابی صفر درک صحیح علل ریشه‌ای خرابی است. به عنوان مثال اگر یک بیرینگ دچار شکست شود، باید پنج بار “چرا؟” پرسیده شود. این روش منجر به شناسایی علل ریشه‌ای شکست می‌شود. مثال بیرینگ را در نظر بگیرید:

پرسش: بیرینگ دچار شکست می‌شود، چرا؟

پاسخ: روانکاری نشده است.

پرسش: چرا روانکاری نشده است؟

پاسخ: در بازرسی پیشگیرانه فراموش شده است.

پرسش: چرا در بازرسی پیشگیرانه فراموش شده است؟

پاسخ: پیشگیرانه جزئیات کافی نداشته است.

پرسش: چرا آن پیشگیرانه جزئیات کافی نداشته است؟

پاسخ: زمان کافی برای توسعه پیشگیرانه صرف نکرده‌ایم.

پرسش: چرا زمان کافی صرف نکرده‌ایم؟

پاسخ: منابع کافی نداشته‌ایم.

پنج چرا” یک روش ساده برای تحلیل علت ریشه‌ای است. این روش برای اکثر تحلیل‌هایی که سازمان‌ها روی تجهیزاتشان انجام می­دهند مؤثر است. روش‌های پیشرفته‌تر تحلیل در ادامه بحث خواهند شد، ولی “پنج چرا” پایه تحلیل علت ریشه‌ای استراتژی خرابی صفر را تشکیل خواهد داد.

دانلود کتاب نگهداری و تعمیرات استراتژی های حذف خرابی های اضطراری

برای دریافت رایگان کتاب استراتژی های حذف خرابی های اضطراری فوق فرم زیر را پر فرمایید توجه داشته باشید که پسورد روی فایل pmworks.ir با حروف کوچک می باشد.

لطفا برای دریافت کتاب اطلاعات فرم زیر را با دقت پر فرمایید.

آیا به نرم افزار نگهداری و تعمیرات حرفه ای برای بهبود نگهداشت تجهیزات سازمان نیاز دارید؟(ضروری)

نگهداری و تعمیرات چیست؟ انواع استراتژی های نت ۸ گانه نگهداشت

نگهداری و تعمیرات چیست؟ Maintenance

نگهداری و تعمیرات (نت) مجموعه‌ای از فعالیت‌های نگهداری و تعمیرات برنامه‌ریزی‌شده و مدون است که با هدف حفظ و ارتقای عملکرد تجهیزات، ماشین‌آلات در سازمان‌ها و صنایع انجام می‌شوند. این فعالیت‌ها نقش حیاتی در تضمین فعالیت‌های تداوم، افزایش راندمان، ارتقای ایمنی و بهینه‌سازی هزینه‌های ایفا می‌کنند.

نگهداری و تعمیرات، که به اختصار نت نامیده می‌شود ترجمه واژه Maintenance به فارسی است برخی اوقات تعمیرات و نگهداری یا تعمیر و نگهداری نیز گفته می‌شود ولیکن اولویت این واژه نگهداری است و بعد اگر نیاز شد تعمیرات انجام گیرد و آن هم تعمیرات از نوع پیشگیرانه مدنظر است. کلیه فعالیت‌های نگهداشت تجهیزات توسط نرم افزار نگهداری و تعمیرات CMMS مدیریت می‌شود.

دامنه فعالیت‌های نگهداری و تعمیرات (نت پیگشیرانه PM):

  1. بازرسی و بررسی دوره‌های: به منظور شناسایی و رفع عیوب احتمالی قبل از بروز مشکل
  2. سرویس‌کاری و تعمیرات پیشگیرانه: به منظور رفع عیوب و بازگرداندن تجهیزات به حالت کارکرد مطلوب
  3. روانکاری: به منظور کاهش اصطکاک و افزایش طول عمر تجهیزات متحرک
  4. تنظیم و کالیبراسیون: به منظور حصول اطمینان از عملکرد دقیق تجهیزات اندازه گیری
  5. نگهداری پیشگیرانه: به منظور جلوگیری از بروز خرابی ها و افزایش طول عمر تجهیزات
  6. نگهداری پیشگویانه: به منظور پیش بینی خرابی ها و برنامه ریزی برای تعمیرات قبل از بروز مشکل
  7. مدیریت قطعات یدکی: به منظور قطعات مورد نیاز برای تعمیرات

اهداف نگهداری و تعمیرات:

  1. به حداکثر رساندن زمان کارکرد تجهیزات: هدف اصلی به حداقل رساندن زمان خرابی تجهیزات ناشی از خرابی و اطمینان از عملکرد مستمر فرآیند تولید است.
  2. افزایش طول عمر تجهیزات: شیوه‌های نگهداری مناسب به جلوگیری از سایش و پارگی زودرس، افزایش طول عمر تجهیزات ارزشمند و کاهش هزینه های تعویض کمک می کند.
  3. بهینه سازی راندمان تولید: با نگه داشتن تجهیزات در بهترین شرایط، تعمیر و نگهداری کارخانه به فرآیند تولید کارآمدتر با اختلالات کمتر کمک می کند.
  4. افزایش ایمنی: تعمیر و نگهداری منظم به شناسایی و رسیدگی به خطرات ایمنی بالقوه مرتبط با تجهیزات خراب کمک می کند و محیط کار ایمن تری ایجاد می کند.
  5. کاهش هزینه های تعمیر و نگهداری: در حالی که سرمایه گذاری اولیه در فعالیت های تعمیر و نگهداری وجود دارد، یک رویکرد فعال می تواند از تعمیرات و تعویض های پرهزینه در دراز مدت جلوگیری کند.

فرق بین مدیریت دارایی‌ های فیزیکی و نگهداری و تعمیرات چیست؟

فرق اصلی بین مدیریت دارایی‌ های فیزیکی و نگهداری و تعمیرات این است که:

مدیریت دارایی‌ های فیزیکی (Physical Asset Management):

  • این حوزه شامل برنامه‌ریزی، سازماندهی و کنترل دارایی‌های فیزیکی یک سازمان می‌شود.
  • هدف اصلی مدیریت دارایی‌های فیزیکی بهینه‌سازی استفاده، بهره‌وری و ارزش‌آفرینی از دارایی‌های سازمان است.
  • فعالیت‌های این حوزه شامل برنامه‌ریزی تعمیرات و نگهداری، به‌روزرسانی تجهیزات، تعویض دارایی‌ها و مدیریت چرخه عمر دارایی‌ها می‌شود.

نگهداری و تعمیرات (Maintenance and Repair):

  • این حوزه شامل فعالیت‌های نگهداری و تعمیرات دارایی‌های فنی یا فیزیکی یک سازمان می‌شود.
  • هدف اصلی نگهداری و تعمیرات حفظ عملکرد و کارایی دارایی‌ها، جلوگیری از خرابی و کاهش هزینه‌های تعمیرات است.
  • فعالیت‌های این حوزه شامل برنامه‌ریزی تعمیرات پیشگیرانه و تعمیرات تصحیحی، نگهداری دوره‌ای و تعمیرات عادی و اضطراری می‌شود.

بنابراین، در کل مدیریت دارایی‌های فیزیکی بر ارتقاء بهره‌وری و ارزش دارایی‌ها تمرکز دارد، در حالی که نگهداری و تعمیرات بر حفظ عملکرد و کارایی دارایی‌ها تمرکز دارد.

انواع استراتژی های نگهداری و تعمیرات تجهیزات

استراتژی های نگهداری و تعمیرات و دارایی های فیزیکی

برای تجهیزات سازمان باید استراتژی نگهداری و تعمیرات Maintenance Strategy مشخص شود. از تکنیک های مختلفی برای تعیین استراتژی نگهداشت تجهیزات استفاده می‌شود. در اینجا شما لیست ۸ گانه انواع استراتژی های نگهداری و تعمیرات پر کاربرد و کلیدی در مدیریت دارای های فزیکی را مشاهده می‌کنید:

  1. نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM) Preventive Maintenance
  2. نگهداری و تعمیرات اصلاحی (CM) Corrective Maintenance
  3. نگهداری و تعمیرات پیش‌بینانه یا نگهداری و تعمیرات پیشگویانه PdM Predictive Maintenance
  4. نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان Reliability Centered Maintenance
  5. نگهداری و تعمیرات بهره ور فراگیر TPM Total Productive Maintenance (ژاپنی)
  6. نگهداری و تعمیرات بهره ور PM Productive Maintenance (آمریکایی)
  7. نگهداری و تعمیرات اضطراری Emergency Maintenance
  8. نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده Planned Maintenance

انواع استراتژی های نگهداری و تعمیرات چیست؟

نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه چیست؟ Preventive Maintenance

نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM) یک رویکرد پیشگیرانه برای نگهداری تجهیزات و دارایی های فیزیکی با انجام کارهای نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده منظم است. هدف این است که از خرابی های غیرمنتظره تجهیزات جلوگیری کنید، طول عمر دارایی های فیزیکی خود را افزایش دهید و کارها را به خوبی اجرا کنید.

راهنمای نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه PM

در اینجا یک راهنمای برای شروع نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM) آورده شده است:

۱. دارایی های فیزیکی و نیازهای خود را شناسایی کنید:

  • فهرستی از تمام تجهیزات و سیستم هایی که نیاز به تعمیر و نگهداری دارند تهیه کنید.
  • تجهیزات حیاتی را که در صورت خرابی می توانند باعث اختلالات اساسی شوند، اولویت بندی کنید.

۲. با توصیه های سازنده مشورت کنید:

  • برای فواصل سرویس و روش های توصیه شده مخصوص تجهیزات خود به دفترچه های راهنمای کاربر و راهنماهای نگهداری مراجعه کنید.

۳. یک برنامه PM تهیه کنید:

  • بسته به تجهیزات، یک برنامه زمان‌بندی یا مبتنی بر استفاده انتخاب کنید.
  • عواملی مانند پیشنهادات سازنده، ساعات کار و داده های تاریخی را در نظر بگیرید.

۴. ایجاد چک لیست ها و رویه ها:

  • چک لیست های دقیق برای هر کار PM، شامل مراحل و اجزای خاص برای بازرسی ایجاد کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که روش‌ها برای تکنسین‌ها شفاف، ایمن و به خوبی مستند هستند.

۵. برنامه ریزی و انجام تعمیر و نگهداری:

  • وظایف PM را به تکنسین ها محول کنید و آنها را طبق برنامه خود برنامه ریزی کنید.
  • اطمینان حاصل کنید که تکنسین ها ابزار، قطعات و آموزش های لازم را برای انجام موثر وظایف دارند.

۶. نگهداری اسناد و تحلیل روند داده‌ها:

  • سوابق تمام فعالیت های PM، از جمله تاریخ ها، یافته ها و اقدامات انجام شده را حفظ کنید.
  • روندهای داده های تعمیر و نگهداری را برای شناسایی مشکلات احتمالی و بهبود برنامه خود دنبال کنید.

۷. بهبود مستمر:

  • برنامه PM خود را به طور مرتب مرور کنید و بر اساس تجربه و داده ها تنظیمات را انجام دهید.
  • در مورد فن آوری های جدید و بهترین شیوه ها در نگهداری پیشگیرانه به روز باشید.

نکات اضافی:

  • از یک سیستم مدیریت نگهداری کامپیوتری (CMMS) برای مدیریت کارآمد برنامه PM خود استفاده کنید. (درخواست دمو و قیمت نرم افزار CMMS)
  • تیم تعمیر و نگهداری خود را در مورد روش های مناسب PM و اهمیت جمع آوری داده ها آموزش دهید.
  • از نرم افزار تعمیر و نگهداری پیشگیرانه برای خودکارسازی زمان بندی و تولید گزارش استفاده کنید.

با دنبال کردن این مراحل، می توانید یک برنامه نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه ایجاد کنید که تجهیزات به خوبی کار کند، خرابی را به حداقل برساند و طول عمر آن را افزایش دهد. به یاد داشته باشید، یک برنامه PM به خوبی اجرا شده می تواند در درازمدت در هزینه شما صرفه جویی کند و عملکرد مستمر دارایی های شما را تضمین کند.

نگهداری و تعمیرات اصلاحی چیست؟ Corrective Maintenance

نگهداری و تعمیرات اصلاحی Corrective Maintenance که به آن نگهداری و تعمیرات واکنشی Reactive Maintenance نیز گفته می شود، نقطه مقابل نگهداری پیشگیرانه است. این یک رویکرد واکنشی برای برخورد با تجهیزات و سیستم ها است که در آن تعمیرات تنها پس از خرابی یا نقص انجام می شود .

در اینجا یک تفکیک تعمیر و نگهداری اصلاحی آمده است:

  • هدف: هدف اصلی شناسایی، جداسازی و رفع مشکل برای راه اندازی مجدد تجهیزات و راه اندازی در اسرع وقت است. این زمان خرابی را به حداقل می رساند و عملکرد را بازیابی می کند.
  • وظایف: نگهداری و تعمیرات اصلاحی می تواند شامل عیب یابی، جداسازی قطعات، تعمیرات، تعویض و تنظیم مجدد قطعات باشد.
  • ماشه: بر خلاف تعمیر و نگهداری پیشگیرانه با یک برنامه زمان بندی شده، نگهداری و تعمیرات اصلاحی توسط خرابی های غیرمنتظره تجهیزات، مشکلات عملکرد یا علائم هشدار دهنده مبنی بر اینکه مشکلی وجود دارد، ایجاد می شود.

انواع نگهداری و تعمیرات اصلاحی:

  • نگهداری و تعمیرات اصلاحی فوری: این شامل شروع فوری تعمیرات برای خرابی های مهم تجهیزات است که باعث اختلال قابل توجه می شود.
  • نگهداری و تعمیرات اصلاحی معوق (یا فرصتی): در اینجا، تعمیرات برای تاریخ آینده بر اساس فوریت و در دسترس بودن منابع برنامه ریزی شده است. این ممکن است برای خرابی تجهیزات غیر بحرانی مناسب باشد.

مزایای نگهداری و تعمیرات اصلاحی:

  • هزینه های کوتاه مدت کمتر: در کوتاه مدت، نگهداری و تعمیرات اصلاحی می تواند ارزان تر به نظر برسد زیرا تعمیرات فقط در صورت نیاز انجام می شود. هیچ هزینه اولیه برای کارهای تعمیر و نگهداری پیشگیرانه وجود ندارد.
  • کاهش برنامه ریزی: برنامه ریزی کمتری در مقایسه با برنامه ریزی فعالیت های نگهداری پیشگیرانه مورد نیاز است.

معایب تعمیر و نگهداری اصلاحی:

  • افزایش زمان از کار افتادن: خرابی تجهیزات می تواند منجر به خرابی غیرمنتظره شود و باعث تاخیر و کاهش بهره وری شود.
  • هزینه های کلی بالاتر: در حالی که هزینه های کوتاه مدت کمتر به نظر می رسد، هزینه تعمیرات پس از خرابی می تواند گران باشد. علاوه بر این، تعمیر و نگهداری اصلاحی مشکلات بالقوه را قبل از تبدیل شدن به خرابی‌های بزرگ برطرف نمی‌کند و در درازمدت منجر به افزایش هزینه‌های نگهداری کلی می‌شود.
  • خطرات ایمنی: خرابی تجهیزات می تواند خطرات ایمنی ایجاد کند. نگهداری پیشگیرانه به شناسایی و رسیدگی به مسائل ایمنی احتمالی قبل از وقوع کمک می کند.
  • کاهش طول عمر تجهیزات: رفع مداوم مشکلات پس از خرابی می تواند طول عمر تجهیزات شما را کاهش دهد.

به طور خلاصه، نگهداری و تعمیرات اصلاحی می تواند پاسخی ضروری به خرابی تجهیزات باشد. با این حال، تنها تکیه بر این رویکرد می تواند مخاطره آمیز و پرهزینه باشد. برای بسیاری از کاربردها، ترکیبی از راهبردهای تعمیر و نگهداری پیشگیرانه و اصلاحی مؤثرتر است.

نگهداری و تعمیرات پیش‌بینانه یا نگهداری و تعمیرات پیشگویانه

نگهداری و تعمیرات پیش‌بینانه (پیشگویانه) را نگهداری و تعمیرات پیش بینی شده (PdM) نیز می‌گویند که تعمیر و نگهداری تجهیزات را یک قدم فراتر از نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM) می برد. این یک استراتژی پیشگیرانه است که از تجزیه و تحلیل داده ها برای پیش بینی احتمال وقوع خرابی تجهیزات قبل از وقوع استفاده می کند. این اجازه می دهد تا تعمیر و نگهداری در زمان بهینه برنامه ریزی شود و از خرابی غیرمنتظره جلوگیری شود و طول عمر تجهیزات به حداکثر برسد.

در اینجا نگاهی دقیق تر به نگهداری پیش بینی شده است:

  • مفهوم اصلی: PdM بر جمع آوری داده ها از حسگرهای نصب شده روی تجهیزات متکی است. این داده ها می تواند شامل سطوح ارتعاش، دما، فشار روغن و سایر پارامترهایی باشد که سلامت تجهیزات را نشان می دهد.
  • تجزیه و تحلیل داده ها: تکنیک های تجزیه و تحلیل پیشرفته، مانند یادگیری ماشین و داده کاوی، برای تجزیه و تحلیل داده های حسگر و شناسایی روندها یا ناهنجاری ها استفاده می شود. این ناهنجاری‌ها می‌توانند مشکلات احتمالی تجهیزات را قبل از تبدیل شدن به خرابی‌های بحرانی نشان دهند.
  • اقدام پیشگیرانه: بر اساس تجزیه و تحلیل، وظایف تعمیر و نگهداری را می توان به طور فعال برنامه ریزی کرد تا مشکل بالقوه قبل از ایجاد خرابی برطرف شود. این ممکن است شامل تنظیمات روغن کاری، تعویض قطعات یا تعمیرات جزئی باشد.

مزایای نگهداری و تعمیرات پیشگویانه :

  • کاهش زمان توقف: PdM با پیش‌بینی و جلوگیری از خرابی‌ها، خرابی‌های برنامه‌ریزی نشده را به میزان قابل توجهی کاهش می‌دهد که منجر به افزایش بهره‌وری و کارایی می‌شود.
  • تعمیر و نگهداری بهینه: تلاش‌های تعمیر و نگهداری بر تجهیزاتی متمرکز می‌شوند که واقعاً به توجه نیاز دارند، از انجام کارهای تعمیر و نگهداری پیشگیرانه غیرضروری و صرفه‌جویی در منابع جلوگیری می‌کنند.
  • افزایش طول عمر تجهیزات: PdM با رفع مشکلات زودهنگام به جلوگیری از خرابی های عمده ای که می تواند به تجهیزات آسیب برساند و طول عمر آن را کوتاه کند، کمک می کند.
  • ایمنی بهبود یافته: تعمیر و نگهداری پیشگیرانه به شناسایی خطرات ایمنی بالقوه مرتبط با خرابی تجهیزات قبل از وقوع کمک می کند.
  • صرفه جویی در هزینه: در حالی که سرمایه گذاری اولیه در حسگرها و ابزارهای تجزیه و تحلیل داده ها وجود دارد، PdM می تواند با جلوگیری از تعمیرات پرهزینه و خرابی، هزینه های کلی تعمیر و نگهداری را در درازمدت کاهش دهد.

پیاده سازی نگهداری و تعمیرات پیش بینی کننده:

  • نصب سنسور: تجهیز ماشین آلات به حسگرها برای جمع آوری داده های مربوطه اولین گام است. انتخاب سنسورها به نوع تجهیزات و پارامترهایی که می خواهید نظارت کنید بستگی دارد.
  • جمع آوری و ذخیره سازی داده ها: سیستمی برای جمع آوری، ذخیره و مدیریت داده های حسگر مورد نیاز است. این می تواند شامل پلتفرم های مبتنی بر ابر یا راه حل های ذخیره سازی داده در محل باشد.
  • ابزارهای تجزیه و تحلیل داده ها: ابزارهای نرم افزاری با قابلیت یادگیری ماشینی برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده و شناسایی روندها یا ناهنجاری هایی که ممکن است نشان دهنده خرابی های بالقوه باشد استفاده می شود.
  • سیستم های هشدار و گزارش: مکانیزم ها برای تولید هشدارها و گزارش ها زمانی که تجزیه و تحلیل داده ها مسائل بالقوه را شناسایی می کند، تنظیم می شوند. این به تیم های تعمیر و نگهداری اجازه می دهد تا اقدامات به موقع انجام دهند.

تعمیر و نگهداری پیش‌بینی‌کننده در صنایع مختلف از جمله تولید، حمل‌ونقل، انرژی و مدیریت تاسیسات به طور فزاینده‌ای محبوب می‌شود . همانطور که فناوری حسگر و تجزیه و تحلیل داده ها به تکامل خود ادامه می دهند، انتظار می رود PdM حتی نقش بیشتری در بهینه سازی عملکرد و قابلیت اطمینان تجهیزات ایفا کند.

نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان Reliability Centered Maintenance

نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان (RCM) یک فرآیند ساختاریافته و منطقی برای توسعه یک برنامه تعمیر و نگهداری مقرون به صرفه است که قابلیت اطمینان تجهیزات را بهینه می کند. در اینجا جزئیاتی از جنبه های کلیدی RCM آورده شده است:

اهداف نت مبتنی بر قابلیت اطمینان RCM:

  • به حداکثر رساندن زمان و عملکرد تجهیزات
  • خطر شکست های غیرمنتظره را به حداقل برسانید
  • بهینه سازی هزینه های تعمیر و نگهداری با تمرکز منابع بر روی تجهیزات و وظایف حیاتی
  • با پرداختن به خرابی های احتمالی تجهیزات، ایمنی را افزایش دهید

روند اجرای نگهداری و تعمیرات مبتنی بر قابلیت اطمینان:

RCM یک فرآیند تصمیم گیری هفت مرحله ای را برای تعیین مناسب ترین استراتژی نگهداری برای هر قطعه از تجهیزات دنبال می کند. این مراحل شامل:

  1. انتخاب: تجهیزات یا سیستم خاصی را که باید تجزیه و تحلیل شود، شناسایی کنید.
  2. عملکرد: عملکردهای مورد نظر و استفاده مورد نظر از تجهیزات را تعریف کنید.
  3. حالت‌های خرابی: همه راه‌هایی را که تجهیزات در انجام عملکردهای دلخواه خود شکست می‌خورند، شناسایی کنید.
  4. علل: علل اصلی هر حالت شکست شناسایی شده را تجزیه و تحلیل کنید.
  5. پیامدها: پیامدهای هر حالت شکست را بر ایمنی، تولید، محیط زیست و سایر عوامل ارزیابی کنید.
  6. بحرانی بودن: برای هر حالت شکست بر اساس پیامدهای آن یک سطح بحرانی تعیین کنید.
  7. وظایف/انتخاب نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه: یک برنامه تعمیر و نگهداری پیشگیرانه بر اساس بحرانی بودن هر حالت خرابی ایجاد کنید. این طرح ممکن است شامل کارهایی مانند بازرسی، روغن کاری، تعویض یا طراحی مجدد تجهیزات برای جلوگیری از خرابی باشد.

مزایای RCM:

  • کاهش زمان خرابی: RCM با پرداختن به خرابی‌های احتمالی، به جلوگیری از خرابی غیرمنتظره تجهیزات کمک می‌کند و زمان خرابی را به حداقل می‌رساند.
  • ایمنی بهبود یافته: شناسایی اولیه و کاهش خطرات خرابی تجهیزات ایمنی کلی در محل کار را افزایش می دهد.
  • بهینه سازی هزینه: RCM منابع را بر روی تجهیزات و وظایف حیاتی متمرکز می کند که منجر به یک برنامه تعمیر و نگهداری مقرون به صرفه تر می شود.
  • افزایش طول عمر تجهیزات: تعمیر و نگهداری پیشگیرانه با جلوگیری از سایش و پارگی غیرضروری به افزایش طول عمر تجهیزات کمک می کند.

چه کسی باید از RCM استفاده کند؟

RCM یک رویکرد همه کاره است که می تواند در صنایع مختلف و برای انواع مختلف تجهیزات اعمال شود. این به ویژه برای سیستم های پیچیده با عملکردهای حیاتی و پیامدهای بالقوه خرابی بالا مفید است.

در حالی که پیاده‌سازی RCM می‌تواند یک سرمایه‌گذاری اولیه باشد، مزایای بلندمدت از نظر بهبود قابلیت اطمینان تجهیزات، کاهش زمان خرابی و صرفه‌جویی در هزینه اغلب بیشتر از تلاش اولیه است.

نگهداری و تعمیرات بهره ور فراگیر TPM Total Productive Maintenance (ژاپنی)

نگهداری و تعمیرات کل مولد (TPM) یک استراتژی کل نگر است که هدف آن دستیابی به صفر خرابی، صفر نقص و زیان صفر در فرآیندهای تولید شماست. با پرورش فرهنگ بهبود مستمر و همکاری بین کارکنان تولید و نگهداری و تعمیرات، فراتر از نگهداری پیشگیرانه سنتی است.

در اینجا به بررسی عمیق تر TPM می پردازیم:

اصول اصلی:

  • به حداکثر رساندن اثربخشی کلی تجهیزات (OEE): OEE معیاری است که در دسترس بودن تجهیزات، سرعت عملکرد و نرخ کیفیت را در نظر می گیرد. TPM در تلاش است تا تلفات را در این زمینه ها به حداقل برساند و در نهایت تولید مولد را افزایش دهد.
  • هشت ستون TPM: این چارچوب هشت حوزه اصلی را برای بهبود ترسیم می کند:
    1. نگهداری و تعمیرات خودمختار: توانمندسازی اپراتورها برای انجام بازرسی های اساسی، تمیز کردن، و کارهای روغن کاری برای شناسایی و رسیدگی به مسائل جزئی تجهیزات.
    2. نگهداری برنامه ریزی شده: توسعه و اجرای یک برنامه نگهداری پیشگیرانه جامع برای جلوگیری از خرابی های عمده.
    3. بهبود کیفیت نگهداری: تمرکز بر جلوگیری از نقص در سراسر فرآیند تولید با بهینه سازی عملکرد تجهیزات و آموزش اپراتور.
    4. مدیریت تجهیزات اولیه: طراحی و تهیه تجهیزات با تمرکز بر قابلیت اطمینان، قابلیت نگهداری و سهولت کار از ابتدا.
    5. Office TPM: ساده سازی فرآیندهای اداری و اداری مربوط به فعالیت های نگهداری و تعمیرات.
    6. آموزش و آموزش: تجهیز همه پرسنل به دانش و مهارت های لازم برای اجرای موثر TPM.
    7. ایمنی، بهداشت و محیط زیست (SHE): ادغام ملاحظات ایمنی در تمام شیوه های نگهداری برای ایجاد یک محیط کار ایمن.
    8. نوآوری و بهبود مستمر: تشویق تلاش های مداوم برای شناسایی و اجرای بهبودها در تمام جنبه های برنامه TPM.
نگهداری و تعمیرات بهره ور فراگیر TPM

مزایای TPM:

  • افزایش راندمان تولید: با به حداقل رساندن زمان توقف، بهینه سازی عملکرد تجهیزات و کاهش عیوب، TPM منجر به دستاوردهای قابل توجهی در بازده تولید می شود.
  • کاهش هزینه های نگهداری و تعمیرات: شیوه های نگهداری پیشگیرانه از خرابی ها و تعمیرات پرهزینه جلوگیری می کند که منجر به کاهش هزینه های کلی نگهداری و تعمیرات می شود.
  • بهبود کیفیت محصول: تمرکز TPM بر پیشگیری از نقص منجر به محصولات با کیفیت بالاتر و رد شدن کمتر می شود.
  • تقویت روحیه کارکنان: توانمندسازی اپراتورها و ایجاد یک محیط مشارکتی می تواند روحیه و رضایت شغلی را افزایش دهد.
  • فرهنگ ایمنی قوی تر: ادغام اصول ایمنی در شیوه های TPM، محیط کار ایمن تری را برای همه کارکنان ایجاد می کند.

مراحل اجرا:

پیاده سازی TPM یک فرآیند مستمر است که نیازمند تعهد تمامی سطوح سازمان است. در اینجا یک نقشه راه کلی آمده است:

  1. یک تیم رهبری ایجاد کنید: یک تیم اختصاصی برای اجرای TPM تشکیل دهید و راهنمایی های مداوم را ارائه دهید.
  2. برنامه اجرای TPM را ایجاد کنید: اهداف، استراتژی ها و جدول زمانی خاص برای پذیرش TPM را مشخص کنید.
  3. ایجاد آگاهی و آموزش: به همه کارکنان در مورد اصول و مزایای TPM آموزش دهید.
  4. برنامه آزمایشی: با اجرای TPM در یک منطقه کوچک و کنترل شده برای اصلاح رویکرد قبل از عرضه در مقیاس کامل شروع کنید.
  5. بهبود مستمر: به طور منظم پیشرفت را ارزیابی کنید، زمینه های بهبود را شناسایی کنید، و در صورت نیاز تنظیمات را در برنامه انجام دهید.

TPM در تولید امروز:

در چشم انداز تولید رقابتی امروز، TPM یک استراتژی ارزشمند برای بهینه سازی فرآیندهای تولید است. با تاکید روزافزون بر اتوماسیون و تصمیم گیری مبتنی بر داده، TPM می تواند به طور یکپارچه با فن آوری های پیشرفته مانند نگهداری پیش بینی و سیستم های نظارت بر وضعیت یکپارچه شود. این ترکیب می تواند عملکرد تجهیزات را بیشتر افزایش دهد، برنامه های نگهداری و تعمیرات را بهینه کند و در نهایت کارایی و سودآوری بیشتری را به همراه داشته باشد.sharemore_vert

نگهداری و تعمیرات بهره ور PM Productive Maintenance

نگهداری و تعمیرات بهره ور (PM) آمریکایی که به عنوان نگهداری و تعمیرات بهره ور فراگیر (TPM) ژاپنی نیز شناخته می شود، فراتر از شیوه های تعمیر و نگهداری سنتی است.

نقش فناوری در PM:

در چشم انداز تولید امروزی، فناوری نقش مهمی در افزایش عملکرد PM ایفا می کند:

  • نظارت بر وضعیت: سیستم های مبتنی بر حسگر می توانند به طور مداوم پارامترهای تجهیزات مانند ارتعاش و دما را کنترل کنند و امکان نگهداری و تعمیرات پیش بینانه و تشخیص زودهنگام مشکلات احتمالی را فراهم کنند.
  • سیستم های مدیریت نگهداری کامپیوتری (CMMS): این برنامه های نرم افزاری وظایف تعمیر و نگهداری را ساده می کنند، تاریخچه تجهیزات را ردیابی می کنند و فعالیت های نگهداری و تعمیراترا برنامه ریزی می کنند.
  • تجزیه و تحلیل داده ها: با تجزیه و تحلیل داده های تعمیر و نگهداری، سازمان ها می توانند روندها را شناسایی کنند، خرابی تجهیزات را پیش بینی کنند و استراتژی های نگهداری و تعمیرات را بهینه کنند.

نگهداری و تعمیرات اضطراری Emergency Maintenance

نگهداری و تعمیرات اضطراری Emergency Maintenance به تعمیرات فوری EM مورد نیاز برای رسیدگی به تهدیدات فوری ناشی از خرابی یا خرابی غیرمنتظره تجهیزات اشاره دارد. این یک رویکرد واکنشی برای نگهداری و تعمیرات است، که در آن تمرکز اصلی بر به حداقل رساندن آسیب، جلوگیری از اختلال بیشتر، و بازیابی عملکرد در سریع ترین زمان ممکن است.

در اینجا جزئیاتی از جنبه های کلیدی تعمیر و نگهداری اضطراری آورده شده است:

  • فوریت: بر خلاف نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده با یک برنامه زمان بندی مشخص، تعمیر و نگهداری اضطراری توسط رویدادهای پیش بینی نشده آغاز می شود. این می تواند یک نقص ناگهانی تجهیزات، یک خطر ایمنی شناسایی شده در حین کار، یا یک خرابی کامل باشد که خدمات ضروری را مختل می کند.
  • تمرکز: اولویت اصلی توقف مشکل جاری و جلوگیری از آسیب یا ضرر بیشتر است. این ممکن است شامل ایزوله کردن منطقه مشکل، ایمن کردن تجهیزات و انجام اقداماتی برای جلوگیری از صدمات یا آسیب های محیطی باشد.
  • وظایف: وظایف نگهداری و تعمیرات اضطراری بسته به موقعیت ممکن است متفاوت باشد، اما ممکن است شامل عیب یابی، جداسازی عیب، انجام تعمیرات موقت یا جایگزینی اجزای حیاتی برای راه اندازی مجدد و راه اندازی تجهیزات باشد.
  • پرسنل: موقعیت‌های اضطراری اغلب به تکنسین‌های واجد شرایط نیاز دارند که بتوانند مشکل را تشخیص دهند، خطرات را ارزیابی کنند و برای تثبیت وضعیت اقدام فوری انجام دهند.

چه زمانی به نگهداری و تعمیرات اضطراری نیاز است؟

در اینجا چند سناریو رایج وجود دارد که ممکن است نیاز به نگهداری و تعمیرات اضطراری داشته باشد:

  • خرابی کامل تجهیزات: اگر یک قطعه حیاتی از تجهیزات به طور کامل کار نکند و باعث توقف خط تولید یا اختلال در خدمات ضروری شود.
  • خطر ایمنی: اگر نقصی خطرات بالقوه ایمنی را برای پرسنل یا محیط زیست ایجاد کند، مانند نشت ماشین یا خطای الکتریکی.
  • آسیب زیست محیطی: خرابی تجهیزاتی که می تواند منجر به آسیب زیست محیطی شود، مانند نشت روغن یا خرابی سیستم کنترل آلودگی.
  • از دست دادن داده یا نقض امنیت: در سیستم های فناوری اطلاعات، یک خرابی مهم سرور یا یک نقض امنیتی ممکن است نیاز به اقدام فوری برای جلوگیری از از دست دادن داده یا به خطر انداختن بیشتر داشته باشد.

اهمیت آمادگی در شرایط اضطراری:

  • به حداقل رساندن زمان خاموشی: پاسخ سریع به مواقع اضطراری می تواند به حداقل رساندن زمان از کار افتادگی کمک کند و عملیات ضروری را در سریع ترین زمان ممکن پشتیبان گیری و اجرا کند.
  • کنترل آسیب: انجام اقدامات سریع می تواند از آسیب بیشتر به تجهیزات، ساختمان ها یا محیط زیست جلوگیری کند.
  • ایمنی: رسیدگی سریع به خطرات ایمنی برای جلوگیری از حوادث و صدمات بسیار مهم است.
  • امنیت داده ها: پاسخ سریع به شرایط اضطراری فناوری اطلاعات می تواند به کاهش از دست دادن داده ها و محافظت از اطلاعات حساس کمک کند.

محدودیت های نگهداری و تعمیرات اضطراری:

  • هزینه‌های غیرقابل پیش‌بینی: تعمیرات اضطراری اغلب گران‌تر از نگهداری و تعمیرات برنامه‌ریزی شده است، زیرا ممکن است قطعات تعویض شده نیاز به عجله داشته باشند یا نرخ اضافه کاری برای تکنسین‌ها اعمال شود.
  • اختلال در عملیات: شرایط اضطراری می تواند به طور قابل توجهی عملیات جاری و برنامه های تولید را مختل کند.
  • بالقوه برای مسائل ثانویه: تمرکز بر روی یک راه حل سریع در طول شرایط اضطراری ممکن است منجر به نادیده گرفتن علل ریشه ای شود و به طور بالقوه خطر شکست های آینده را افزایش دهد.

نتیجه:

در حالی که تعمیر و نگهداری اضطراری برای رسیدگی به خرابی های پیش بینی نشده تجهیزات ضروری است، داشتن یک برنامه نگهداری و تعمیراتپیشگیرانه برای به حداقل رساندن نیاز به تعمیرات اضطراری بسیار مهم است. استراتژی‌های نگهداری پیشگیرانه و پیش‌بینی‌کننده می‌توانند به شناسایی مشکلات احتمالی قبل از تبدیل شدن به شرایط اضطراری، کاهش زمان خرابی، هزینه‌ها و خطرات ایمنی کمک کنند.

نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده Planned Maintenance

نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده Planned Maintenance که به آن تعمیر و نگهداری برنامه ریزی شده نیز گفته می شود، یک رویکرد پیشگیرانه برای حفظ عملکرد روان و کارآمد تجهیزات و سیستم ها است. این برخلاف نگهداری و تعمیرات واکنشی است، جایی که شما فقط پس از خراب شدن چیزها را تعمیر می کنید.

دو دسته اصلی نگهداری برنامه ریزی شده وجود دارد:

  1. نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه (PM): این رایج ترین نوع نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده است. این شامل انجام کارهای تعمیر و نگهداری معمول بر روی تجهیزات در فواصل زمانی از پیش تعیین شده، صرف نظر از وضعیت فعلی آن است. هدف جلوگیری از بروز مشکلات قبل از اینکه منجر به خرابی شود است. نمونه هایی از وظایف نگهداری پیشگیرانه شامل تعویض روغن، تعویض فیلتر، بازرسی و تنظیمات جزئی است.
  2. نگهداری و تعمیرات پیش بینانه (PdM): این یک شکل پیشرفته تر از نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده است که از تجزیه و تحلیل داده ها برای پیش بینی احتمال وقوع خرابی تجهیزات استفاده می کند. سنسورهایی بر روی تجهیزات نصب می‌شوند تا داده‌های مربوط به پارامترهای مختلف مانند لرزش، دما و فشار روغن را جمع‌آوری کنند. سپس از تکنیک‌های تحلیلی پیشرفته برای شناسایی روندها یا ناهنجاری‌ها در داده‌ها استفاده می‌شود که ممکن است نشانه‌ای از مشکلات بالقوه باشد. بر اساس این تجزیه و تحلیل، تعمیر و نگهداری را می توان به طور پیشگیرانه برای رسیدگی به موضوع قبل از اینکه منجر به خرابی شود، برنامه ریزی کرد.

در اینجا به تفکیک مزایای کلیدی نگهداری برنامه ریزی شده اشاره شده است:

  • کاهش زمان توقف: با جلوگیری از خرابی های غیرمنتظره تجهیزات، نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده زمان خرابی را به حداقل می رساند و منجر به افزایش بهره وری و کارایی می شود.
  • افزایش طول عمر تجهیزات: نگهداری پیشگیرانه به جلوگیری از ساییدگی و پارگی تجهیزات کمک می کند، طول عمر آن را افزایش می دهد و نیاز به جایگزینی گران قیمت را کاهش می دهد.
  • ایمنی بهبود یافته: نگهداری برنامه ریزی شده به شناسایی خطرات ایمنی بالقوه مرتبط با خرابی تجهیزات قبل از وقوع کمک می کند.
  • هزینه های نگهداری کمتر: نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده می تواند با جلوگیری از تعمیرات و تعویض های پرهزینه که به دلیل خرابی های غیرمنتظره رخ می دهد، در درازمدت باعث صرفه جویی در هزینه ها شود.
  • افزایش کارایی: با حصول اطمینان از عملکرد بهینه تجهیزات، نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده به طور کلی به عملیات روان تر و کارآمدتر کمک می کند.

در اینجا برخی از مراحل متداول مربوط به اجرای برنامه نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده آورده شده است:

  1. تهیه فهرستی از دارایی های فیزیکی یا تجهیزات: فهرستی از تمام تجهیزات و سیستم هایی که نیاز به نگهداری و تعمیرات دارند ایجاد کنید.
  2. با توصیه های سازنده مشورت کنید: برای فواصل زمانی خدمات و روش های توصیه شده مخصوص تجهیزات خود به دفترچه های راهنمای کاربر و راهنماهای نگهداری مراجعه کنید.
  3. تعیین وظایف نگهداری و تعمیرات: با در نظر گرفتن استراتژی های نگهداری پیشگیرانه و پیش بینی، وظایف خاصی را که باید برای هر قطعه از تجهیزات انجام شود، شناسایی کنید.
  4. یک برنامه زمانبندی ایجاد کنید: بر اساس عواملی مانند توصیه های سازنده، استفاده از تجهیزات و اهمیت حیاتی، برنامه ای برای انجام وظایفنگهداری و تعمیرات تهیه کنید. این برنامه می تواند مبتنی بر زمان یا مبتنی بر استفاده باشد.
  5. واگذاری مسئولیت ها: وظایف نگهداری را به پرسنل واجد شرایط محول کنید و اطمینان حاصل کنید که آنها ابزار و آموزش لازم را دارند.
  6. نگهداری اسناد و مسیر: سوابق دقیق کلیه فعالیت های نگهداری و تعمیرات، از جمله تاریخ ها، یافته ها و اقدامات انجام شده را حفظ کنید. از این داده ها می توان برای بهبود برنامه نگهداری در طول زمان استفاده کرد.

با اجرای یک برنامه نگهداری و تعمیرات برنامه ریزی شده به خوبی تعریف شده، می توانید مزایای قابل توجهی از نظر قابلیت اطمینان تجهیزات، صرفه جویی در هزینه و کارایی عملیاتی کلی به دست آورید.

شاخص MTBF‌ چیست؟ از صفر تا ۱۰۰ میانگین زمان بین خرابی‌ بدانید

شاخص MTBF یکی از شاخص های قابلیت اطمینان تجهیزات است که در این فیلم تصمیم داریم در مورد فرمول محاسبه و نحوه تهیه آن در نرم افزار جامع نگهداری و تعمیرات PMWorks صحبت کنیم.

شاخص MTBF‌ مخفف Mean Time Between Failure است. به معنی میانگین زمان بین خرابی (MTBF) معیاری برای قابلیت اطمینان یک سیستم یا جزء است. این یک عنصر حیاتی در مدیریت تعمیر و نگهداری است که نشان دهنده میانگین زمانی است که یک سیستم یا جزء قبل از خرابی کار می کند. (مقاله نگهداری و تعمیرات چیست؟ را حتما مطالعه فرمایید)

فیلم گزارش شاخص MTBF در نرم افزار CMMS PMWorks


دمو نرم افزار نت CMMS PMworks محتوی ماژول ها نرم افزار و کاربری آن را مشاهده کنید.

نرم افزار PMworks مبتنی بر استانداردهای نگهداری و تعمیرات تهیه شده است.

فرمول MTBF اغلب در زمینه قابلیت نگهداری سیستم‌های صنعتی یا الکترونیکی استفاده می شود، جایی که خرابی یک قطعه می تواند منجر به خرابی قابل توجه یا خطرات ایمنی شود، اما MTBF در بسیاری از انواع سیستم های قابل تعمیر و صنایع مختلف استفاده می شود.

این می تواند به اندازه گیری قابلیت اطمینان کلی کارخانه های تولید، شبکه های انرژی، شبکه های اطلاعاتی و موارد استفاده بی شمار دیگر کمک کند.

توجه به این نکته مهم است که MTBF یک زمان متوسط ​​است و تضمین نمی کند که یک سیستم یا جزء خاص برای تمام دوره MTBF بدون خرابی دوام بیاورد.

زمان واقعی بین خرابی‌ها می‌تواند بسیار متفاوت باشد، و غیرمعمول نیست که خرابی قبل یا بعد از MTBF رخ دهد. همچنین، MTBF شدت خرابی ها یا تأثیری که می تواند بر عملیات یا ایمنی داشته باشد را در نظر نمی گیرد.

مقدار MTBF معیاری برای قابلیت اطمینان است، اما تضمینی برای قابلیت اطمینان نیست . میزان دفعات پیش بینی خرابی ها را اندازه گیری می کند، اما لزوماً همه عوامل خارجی را در نظر نمی گیرد.

شرایط محیطی، شیوه‌های تعمیر و نگهداری و الگوهای استفاده می‌تواند بر قابلیت اطمینان یک سیستم یا جزء تأثیر بگذارد، بنابراین استفاده از MTBF به عنوان یکی از ابزارهای بسیاری برای دریافت روایت دقیق‌تر از سلامت کلی یک سیستم یا جزء ضروری است. تعیین MTBF یک معیار مفید از تعداد شکست در طول زمان به ما می دهد، اما توضیح نمی دهد که چرا مشکلات رخ می دهند.

MTBF بالا به این معنی نیست که خرابی هرگز رخ نخواهد داد، فقط احتمال وقوع آنها کمتر است. تمام سیستم ها و اجزای سازنده چرخه عمر محدودی دارند و خرابی ها می تواند به دلیل عوامل مختلفی از جمله فرسودگی و پارگی، شرایط محیطی و عیوب ساخت رخ دهد.

مهندسان قابلیت اطمینان می توانند از MTBF برای مقایسه قابلیت اطمینان سیستم ها یا اجزای مشابه استفاده کنند، اما نمی توان آن را مستقیماً بین سیستم ها یا اجزای مختلف مقایسه کرد. این به این دلیل است که MTBF به شدت به شرایط عملیاتی، الگوهای استفاده و سایر عوامل خاص سیستم یا قطعه مورد اندازه گیری وابسته است.

جستجوی یک تعریف معنادار از یک MTBF خوب در موارد استفاده مختلف دشوار و احتمالاً غیر قابل توصیه است. یک MTBF خوب برای یک سیستم ممکن است متفاوت از یک MTBF خوب در مورد استفاده مشابه دیگری به نظر برسد.

فرمول محاسبه شاخص MTBF چیست؟

شاخص MTBF با تقسیم کل زمان عملیات بر تعداد خرابی هایی که در آن زمان رخ می دهد محاسبه می شود. نتیجه یک مقدار متوسط ​​است که می تواند برای تخمین عمر مورد انتظار سیستم یا جزء استفاده شود.


ابتدا بیایید محدوده را تعریف کنیم. ما باید سیستم یا جزء مورد نظر را به همراه شرایط عملیاتی شامل عوامل محیطی و الگوهای استفاده تعریف کنیم. سپس، داده‌هایی را در مورد زمان کارکرد سیستم یا جزء، از جمله زمان شروع و پایان هر چرخه عملیاتی، جمع‌آوری می‌کنیم.

سپس تعداد خرابی هایی را که در طول زمان عملیات رخ داده است را ثبت می کنیم. در نهایت، می‌توانیم MTBF را با تقسیم کل زمان کار بر تعداد خرابی‌ها محاسبه کنیم. نتیجه در ساعت بیان می شود اما می تواند هر واحد زمان باشد.

به عنوان مثال، فرض کنید می خواهید MTBF موتوری را محاسبه کنید که ۸ ساعت در روز، ۵ روز در هفته، در مجموع ۱ سال کار می کند. در این مدت ۴ بار موتور از کار می افتد. برای محاسبه MTBF:

کل زمان کار
 = 8 ساعت* ۵ روز هفته* ۵۲ هفته سال = ۲۰۸۰ ساعت

تعداد خرابی
 = 4

MTBF 
= کل زمان کار / تعداد خرابی = ۲۰۸۰ / ۴ = ۵۲۰ ساعت

شاخص MTBF‌ چیست؟ از صفر تا 100 میانگین زمان بین خرابی‌ بدانید

MTBF موتور 520 ساعت است . این بدان معناست که به طور متوسط ​​می توان انتظار داشت که موتور ۵۲۰ ساعت قبل از از کار افتادن کار کند. در واقع، ممکن است زودتر یا دیرتر از ۵۲۰ ساعت از کار بیفتد، و ما متوجه نمی شویم که چرا موتور از کار می افتد، اما این میانگین زمان یک معیار مفید است.

این نقطه شروعی است که ما را قادر می سازد تا درک اساسی از عملکرد یک سیستم یا جزء از نظر قابلیت اطمینان داشته باشیم و به ما کمک می کند تا روندها را تجزیه و تحلیل کنیم، که به ما کمک می کند تا کارایی کلی استراتژی تعمیر و نگهداری خود را درک کنیم.

چرا گاهی اوقات شاخص MTBF بینهایت محاسبه می‌شود؟

گاهی اوقات به علت اینکه در بازه زمانی انتخاب شده، خرابی وجود ندارد، شاخص بینهایت به دست می‌آید. برای رفع این مشکل، مفهومی تحت عنوان «تاریخ مقطع» مطرح شده است تا با مقایسه داده های هر بازه زمانی با آن تاریخ مقطع، این مشکل برطرف شود.

فهرست محتوی این مقاله:

  1. چگونه گزارش شاخص MTBF را در نرم افزار تهیه کنیم؟
  2. تهیه گزارش بر مبنای تجهیزات و خانواده تجهیزات
  3. تاریخ مقطع چه کاربردی در محاسبه شاخص MTBF دارد؟
  4. مشاهده و دانلود فیلم محاسبه شاخص MTBF در نرم افزار CMMS PMWorks
  5. دانلود فایل PDF مقاله
  6. دانلود فایل صوتی پادکست نگهداری و تعمیرات

۱. چگونه گزارش شاخص MTBF را در نرم افزار CMMS تهیه کنیم؟

اولین نکته در محاسبه شاخص MTBF انتخاب تجهیز است. باید در نظر گرفت که شاخص MTBF شاخصی در سطح تجهیز است و برای محاسبه آن نیاز به انتخاب یک تجهیز داریم.

بعد از انتخاب تجهیز، به مفهومی به اسم «تاریخ مقطع» میرسیم. برای محاسبه شاخص های قابلیت اطمینان در نرم افزار PMWorks مفهومی تحت عنوان «تاریخ مقطع» داریم که بسیار مهم است. در بسیاری از نرم افزارها، وقتی شاخص MTBF محاسبه میشود، اگر خرابی خاصی اتفاق نیفتاده باشد، مقدار شاخص را بینهایت نشان میدهد که بی‌معنی است.

فرمول محاسبه شاخص MTBF را در دیگر مقالات و فیلم‌ها توضیح داده‌ایم (مدت زمان تقسیم بر تعداد خرابی). پس اگر در یک بازه زمانی، تعداد خرابی صفر باشد، شاخص MTBF ما اشتباه محاسبه خواهد شد.

برای حل این مشکل مفهومی به اسم تاریخ مقطع مطرح شده است. زمانی که شما می‌خواهید شاخص MTBF در نرم افزار PMWorks را حساب کنید، باید یک تاریخ مقطع را مشخص کنید تا نتیجه گزارش بر مبنای آن مورد محاسبه قرار گیرد. بعد از آن تاریخ شروع و پایان بازه را مشخص می‌کنید.

همچنین تناوب گزارش را میتوانید انتخاب کنید. نرم افزار PMWorks دست شما را برای انتخاب تناوب باز گذاشته است و هر موردی که نیاز داشته باشید (روزانه، هفتگی، ماهانه و سالانه) می‌توانید انتخاب کنید. البته در فیلم های گذشته در خصوص اینکه تناوب شاخص های قابلیت اطمینان باید چطور باشد صحبت کردیم، ولی نرم افزار در این زمینه محدودیتی ایجاد نمی‌کند. در نهایت واحد نمایش گزارش (دقیقه، ساعت، روز و غیره) انتخاب شده و گزارش تهیه میشود.

۲. تهیه گزارش بر مبنای تجهیزات و خانواده تجهیزات

بعد از مشخص کردن اطلاعات بالا، شاخص MTBF به صورت روندی نمایش داده خواهد شد. اما چرا به صورت روندی؟ یکی از مباحث مهمی که در شاخص های قابلیت اطمینان وجود دارد، نگاه روندی به شاخص است. اینکه شاخص MTBF دو تجهیز را محاسبه و با یکدیگر مقایسه کنیم، خیلی به ما کمکی نمیکند.

ما همیشه گفته ایم که مقایسه دو یا چند تجهیز در زمینه شاخص های قابلیت اطمینان، خیلی نمیتواند کمک زیادی به تحلیل درست ما از شرایط بکند. به طور کلی شاخص های قابلیت اطمینان باید به صورت روندی مورد بررسی قرار بگیرد تا ببینیم در بازه های زمانی طولانی، چه اتفاقی برای تجهیز افتاده است. در زمینه شاخص های قابلیت اطمینان باید در نظر داشته باشید که هر تجهیز منحصر به فرد بوده و باید برای آن تحلیل جداگانه و برنامه ریزی جداگانه در نظر گرفت. با بررسی روند هر تجهیز، میتوان شرایط آن را تحلیل و اقدامات لازم برای بهبود طرح ریزی کرد.

۳. تاریخ مقطع چه کاربردی در محاسبه شاخص MTBF دارد؟

اما تاریخ مقطع چه نقشی در این گزارش دارد؟ در گزارشی که در زیر مشاهده می‌کنید، تاریخ مقطع ۱/۱/۱۴۰۱ ، تاریخ شروع ۱/۷/۱۴۰۱ و تاریخ پایان ۱/۷/۱۴۰۲ میباشد. نرم افزار گزارش خود را در بازه ۱/۷/۱۴۰۱ تا ۱/۷/۱۴۰۲ به نسبت ۱/۱/۱۴۰۱ محاسبه میکند. بهتر است اینطور بیان کنیم که در نمودار فوق، برای محاسبه ماه اول، داده های ۱/۱/۱۴۰۱ تا ۱/۸/۱۴۰۱ تحلیل میشود و برای محاسبه ماه دوم، داده های ۱/۱/۱۴۰۱ تا ۱/۹/۱۴۰۱ تحلیل میشود و الی آخر.

کاربرد تاریخ مقطع در شاخص MTBF

تاریخ مقطع به ما کمک میکند کلیه مقایسه هایی که در تاریخ های مختلف و در روند این شاخص محاسبه میکنیم، نسبت به آن تاریخ مقطع محاسبه شود. این باعث میشود اگر ما در یک بازه زمانی، خرابی نداشتیم، شاخص به ما عدد بینهایت نشان ندهد. در نرم افزار cmms pmworks ما اگر بخواهیم در هر زمانی، اطلاعاتی را تغییر بدهیم، نرم افزار در همان لحظه گزارش را برای ما آپدیت کرده و با تناوب متفاوت، بازه زمانی متفاوت یا تاریخ مقطع متفاوت نشان میدهد. به این صورت نیازی نیست مراحل آماده سازی گزارش را از ابتدا شروع کنیم.

نکته مهم در تحلیل شاخص حتما ابتدا از نمودارهای پارتو تجهیز و علت خرابی مورد تحلیل را شناسایی کنید و بعد از شاخص MTBF‌ برای تحلیل بهتر تجهیز استفاده کنید. لذا مطالعه مقاله با گزارش پارتو خرابی تجهیزات توقفات خود را ۸۰ درصد کاهش دهید! مدنظر داشته باشید.

۴. دانلود فیلم گزارش شاخص MTBF

دانلود فیلم گزارش شاخص MTBF در نرم افزار نگهداری و تعمیرات CMMS PMWorks با کیفیت بالا

۵. دانلود فایل PDF مقاله شاخص MTBF

دانلود مقاله گزارش شاخص MTBF در نرم افزار CMMS PMWorks به فرمت پی دی اف PDF

۶. دانلود فایل صوتی پادکست نگهداری و تعمیرات

مدیریت تجهیزات گام ۱ نخست مدیریت نگهداری و تعمیرات تجهیزات

مدیریت تجهیز در نرم افزار نگهداری و تعمیرات CMMS PMWorks

۲ راهکار استانداردسازی خانواده تجهیز نرم افزار نت CMMS

در این مقاله به چگونگی استانداردسازی خانواده تجهیز در نرم افزار PMWorks و کاربرد آن در تحلیل های نگهداری و تعمیرات خواهیم پرداخت.

مراحل پیاده سازی نرم افزار CMMS

کلیدی ترین مراحل پیاده سازی نرم افزار CMMS چیست؟ چه آموزش ها، اطلاعات و نکات کاربردی برای اجرای CMMS نیاز است؟

کاهش هزینه تعمیرات اضطراری EM خرابی ها توقفات ۳ هدف CMMS

در این مقاله به نحوه و کارکرد نرم افزار مدیریت نگهداری و تعمیرات آویژه در کاهش خرابی تجهیزات و کاهش توقفات خط تولید و کاهش هزینه های تعمیراتی که از اهداف اصلی سازمان است پرداخته شده است